Związek Tybetańskiego Bon Sa Trik Er Sang /The Tibetan Bon „Sa Trick Er Sang” Association
Związek Tybetańskiego Bon Sa Trik Er Sang
Związek „Sa Trik Er Sang” należy do jednego z ognisk edukacji Yungdrung Bon, najstarszej religii Tybetu. „Odwieczny Bon”, według przekazu, istnieje 18000 lat.
Nazwa „Sa Trik Er Sang” oznacza imię najwyższej bogini tradycji Bon, „Matki Wszystkich Istnień”, której główną domeną jest współczucie. W ciągu ostatnich 10 lat Czongtul Rinpoche (założyciel Związku „Sa Trik Er Sang”), podróżujący od wielu lat po świecie i nauczający tradycji Bon w wielu krajach, założył kilka ośrodków edukacyjnych. Głównym spośród nich jest fundacja „Bon Shen Ling” w Stanach Zjednoczonych.
W Polsce w 2021 r. związek liczył dwie osoby duchowne i 14 członków skupionych w Warszawie i okolicach. Członkostwo w związku nie jest sformalizowane, brak jest deklaracji członkowskich. [1]
Misją Bon Sa Trik Er Sang jest zachęcanie do pokoju i harmonii we wszystkich czujących istotach, zachowanie rodzimej religii Bon w Tybecie i jej nauk o medytacji, uzdrawianiu i współczuciu dla świata, udzielanie pomocy ubogim poprzez tworzenie programów edukacyjnych i medycznych w Indiach, Tybecie, Bhutanie, Mongolii i Nepalu.[2]
Założycielem Związku Tybetańskiego Bon Sa Trik Er Sang jest Gesze Chongtul Rinpocze
Bon założony został przez Buddę Tenpę Sienraba, który urodził się w kraju Siang Siung. Był to w owych czasach bardzo duży kraj, a Tybet stanowił małą jego część (na wschodzie). Budda Tenpa Sienrab był już oświecony, przyszedł jednak na świat aby nauczać. Był nauczycielem świata. W Siang Siung nauczał Sutry, Tantry i Dzogczen. Podczas swego życia odwiedził Nepal i Tybet. W Tybecie są miejsca związane z jego pobytem: jest to góra Kailaś, bardzo ważna i niezwykła, cel licznych pielgrzymek. Jest również druga góra, w dolinie Kongpo, zwana Kongpo Bonri. "RI" znaczy: góra. A więc Góra Bonu w dolinie Kongo. Wielu ludzi, cierpiących na różne choroby, przez cały rok pielgrzymuje do tych gór i okrąża je, aby uzyskać uzdrowienie. Gdy Tenpa Sienrab odwiedził górę Kailaś, pobłogosławił ją. Błogosławieństwa mogą być udzielane w różny sposób - przez dmuchnięcie, lub dotyk ręki. Jednak kiedy Tenpa Sienrab przybył na góry Kailaś i Kongpo Bonri, medytował tam i dzięki mocy swej medytacji podporządkował sobie duchy i bóstwa zamieszkujące te góry, a potem zawarł z nimi porozumienie, na mocy którego duchy i bóstwa obiecały, że do końca tego świata będą przebywać na swych górach i pomagać Tybetańczykom oraz całemu światu. Porozumienie to jest właśnie błogosławieństwem Tenpy Sienraba dla świętych gór. (..)
Co to znaczy: Sutra, Tantra i Dzogczen. Sutra to ścieżka wyrzeczenia, Tantra to ścieżka przekształcenia, a Dzogczen to ścieżka samowyzwolenia. Sutra jest podstawą wszelkiej medytacji, wszelkiej praktyki, wszelkich działań, wiodących ku oświeceniu. Wielu ludzi obecnie mówi, że najważniejsze są nauki Dzogczen. Rzeczywiście, tak jest. Wielu ludzi uważa, że Dzogczen jest o wiele łatwiejszą i szybszą drogą do oświecenia, niż pozostałe ścieżki. Jednak aby studiować Dzogczen należy przejść przez sutrę i tantrę. Bez wiedzy o tych dwóch ścieżkach, bardzo trudno jest zrozumieć pogląd Dzogczen.
Umysł nasz jest stale czymś zajęty. Sądzę, że każdy zdaje sobie z tego sprawę. Praktyki wszystkich trzech ścieżek mają na celu utrzymanie umysłu w stanie skupienia i stabilności. Umysł jest rozproszony i zajęty czymś, ponieważ znajduje się pod wpływem niewiedzy. W aspekcie pozytywnym, umysł nasz jest umysłem naturalnym. W aspekcie negatywnym, jest pełen niewiedzy. Niewiedza jest korzeniem, z którego wyrastają złe uczucia: gniew, przywiązanie, zazdrość, pożądanie. Razem stanowi to pięć trucizn, które przez cały czas mają pod kontrolą nasz naturalny umysł. Bywa, że czujemy się spokojni i szczęśliwi, aż tu nagle zachodzi coś co nam się nie podoba. Spokój i szczęście znikają w jednej chwili, nasz umysł całkowicie się zmienia i stajemy się nieszczęśliwi. Kto to sprawił? Właśnie niewiedza. Pięć trucizn sprawia, że nasze ciało jest stale bardzo zajęte. Pięć trucizn jest zawsze z nami. Potrzebujemy uwolnić się od nich. (..) Zarówno w buddyzmie jak i w Bonie istnieje wiara w odrodzenie. Wszystkie istoty posiadające świadomość, które żyją - umrą, a potem znów się odrodzą. Proces ten będzie trwał aż do osiągnięcia przez nie oświecenia. Wszystkie istoty odradzały się już miliony razy, w różnych miejscach,
jako ludzie, lub też zwierzęta. Miliony razy już żyliśmy na tym świecie. Jeśli nie zdołamy uzyskać oświecenia w tym życiu, pomyślmy o życiu następnym. Jakie ono będzie, zależy w dużym stopniu od naszych obecnych działań. Nasze obecne życie natomiast zostało uwarunkowane naszym poprzednim życiem. A więc gdy chcemy w następnym życiu mieć wolność, dobre warunki, więcej mocy, więcej czasu na praktykę, musimy zasiać odpowiednie nasienie(...) Tokden Czongtul Rinpocze [3]Tonpa Szenrab Miwocze uosabiał trzy różne ścieżki prowadzące do oświecenia: Sutrę, ścieżkę wyrzeczenia (Chi Gyu Tsen Nyi Thek Pa); Tantra, ścieżka transformacji (Nang San Wa Ngak Kyi Thek Pa); i Dzogczen, ścieżka samowyzwolenia (Sang Wa Sem Chok La Na Me Pei Thek pa).(..) Zdał sobie sprawę, że wszystkie zjawiska są odbiciem Umysłu, a zatem mogą zostać rozpuszczone w Umyśle. Dzięki temu urzeczywistnieniu odnalazł samoświadomość, prawdziwą naturę Umysłu i osiągnął oświecenie na drodze dzogczen. Ostatnim etapem była przemiana jego fizycznego ciała w światło, tęczowe ciało Drogi Dzogczen.(..) więcej o Bon znajdziecie tutaj
Według relacji Bonpo, w tym eonie pojawi się osiemnastu oświeconych nauczycieli, a Tönpa Szenrab, założyciel religii Bon, jest oświeconym nauczycielem tego wieku.
Mówi się, że urodził się w mitycznej krainie Olmo Lung Ring, której lokalizacja pozostaje tajemnicą. Ziemia ta jest tradycyjnie opisywana jako zdominowana przez górę Yung-drung Gu-tzeg (Gmach Dziewięciu Swastyk), którą wielu identyfikuje jako górę Kailash w zachodnim Tybecie. Ze względu na świętość Olmo Lung Ring i góry, zarówno przeciwna do ruchu wskazówek zegara swastyka, jak i liczba dziewięć mają wielkie znaczenie w religii Bön.
Uważa się, że Tönpa Shenrab najpierw studiował doktrynę Bon w niebie, po czym przyrzekł u stóp boga współczucia, Shenli Okara, przewodzić ludziom tego świata. W związku z tym w wieku trzydziestu jeden lat wyrzekł się świata i podjął życie w wyrzeczeniu, szerząc doktrynę, aby pomóc istotom pogrążonym w oceanie nędzy i cierpienia. W swoich wysiłkach na rzecz szerzenia doktryny przybył do Tybetu, w region góry Kailash, który jest znany jako kraina Zhang Zhung, historycznie główna siedziba kultury i doktryny Bon. Relacje z życia Tönpy Szenraba można znaleźć w trzech głównych źródłach; mDo-'dus, gZer-mig i gZi-brjid . Uważa się, że pierwsze dwa to teksty skarbów (gTer-ma ) odkryta zgodnie z historią Bonu w dziesiątym lub jedenastym wieku. Trzecia należy do linii szeptanej ( sNyan-brgyud ) przekazywanej pomiędzy adeptami.
Doktryny nauczane przez Tonpę Szenraba można ogólnie podzielić na dwa rodzaje, po pierwsze, Cztery Portale i Jeden Skarbiec ( sGo-bzhi mDzod-lizga ):
Portale to:
doktryna Białej Wody ( Czabdkar ) zajmująca się sprawami ezoterycznymi;
doktryna Czarnej Wody ( Chab-nag ) dotycząca narracji, magii, obrzędów pogrzebowych i rytuałów okupu;
doktryna Krainy Phan ( Phanyul ), która zawiera zasady monastyczne i wykłady filozoficzne;
doktryna Boskiego Przewodnika ( dPon-gasa ) zawierająca wyłącznie nauki o wielkiej doskonałości;
Skarbiec:
Skarbiec ( mTho-thog ), który obejmuje podstawowe aspekty wszystkich czterech portali. [5]
Odbudowa
Po rewolucji kulturalnej większość Tybetańczyków uciekła do Indii. W 1967 roku Sangye Tenzin został Jego Świątobliwością Bon. W Dolanji w Indiach odbudował klasztor Menri, dbając o kontynuację edukacji mnichów i mniszek, zwłaszcza dwunastoletniej edukacji gesze. Przez ponad 40 lat niestrudzenie pracował nad zachowaniem nauk Bon na tym świecie. Obecnie jest ponad dwustu gesze, Rinpocze i Tulku głęboko zaangażowanych w zachowanie nauk Bon i dzielenie się nimi ze światem.[6]
Duchowym Przywódcą Bon jest 34 OPAT KLASZTORU MENRI BON Jego Świątobliwość 34. Menri Trizin Lungtok Dawa Dargyal Rinpocze,
Data rejestracji: 2010 Nr w rejestrze kościołów i innych związków wyznaniowych: 174Data wpisu: 27.10.2010 |
Lista organizacji buddyjskich Wadżarajany ( w tym i Bon)