Ośrodek Zen Młody Las – Szkoła Zen Taego

태고종

Buddyzm Koreański

Szkoła Zen Taego jest jednym z największych zakonów zen na świecie i drugim pod względem wielkości w Korei. Posiada ponad 3100 świątyń zen.

Na przykład Seonamsa jest przepięknym kompleksem świątyń, umiejscowionym w urokliwych górach Korei, zbudowanym około 1300 lat temu. Każda świątynia, w zależności od swojej lokalizacji i celu, może być domem dla jednego lub dla setek mnichów. Obecnie, Szkoła Zen Taego, rozrasta się intensywnie poza granicami Korei, pod przewodnictwem

Ven. Dr Jongmae Kenneth Park.

Oto niektóre z powodów wymienianych przez uczniów, które sprawiły, że zainteresowali się oni właśnie tą Szkołą: Proponuje buddyjski program seminaryjny dla mnichów i nauczycieli świeckich. Zachęca do podjęcia zarówno nauki jak i medytacji. Kładzie nacisk na propagowanie Dharmy w lokalnych wspólnotach. Program nauczania może być zrealizowany on-line. Oficjalne święcenia mnisie i świeckie uznawane w Korei i na całym świecie. Odosobnienia odbywają się w wielu miejscach w Usa, Kanadzie i Europie. Można studiować za granicą. Szkoła Taego pozwala również wyświeconym mnichom zen żenić się w przekonaniu, że żonaty mnich może stanowić cenny zasób w obszarze niesienia dharmy i we wspieraniu społeczeństwa. Część mnichów zen jest żonata a druga część żyje w celibacie. Mnisi i mniszki, nazywani są także „sunim”.
Mistrzowie w Korei kontaktowali się z mistrzami chińskiego złotego okresu zen w czasach dynastii Tang I Sung. Te wspaniale nauki są lepiej zachowane w Korei niż Chinach. Ogólnie mówiąc życie religijne bardzo ucierpiało w Chinach z powodu rewolucji kulturalnej i komunizmu.

Zen Taego – Mistrz Taego Bowoo

Taego Order, swoją nazwę wziął od imienia

Mistrza Taego Bowoo/ Taego Bou,

który wprowadził nową erę buddyzmu w swoim kraju. Różne szkoły sutr i zen były jednocześnie wprowadzane pod jednym parasolem. Przed czasami Mistrza Taego Bowoo istniało pięć szkół doktryny, dziewięć szkól zen z, których każda rozwinęła swoje indywidualne nauczanie i Sanghę. W dzisiejszych czasach większość koreańskich buddystów uznaje się za następców mistrza Taego Bowoo, dotyczy to również zakonu Czogie. Mnisi i nauczyciele świeccy Taego, rozproszyli się po całym świecie, częściowo stało się tak z powodu utworzenia IBS. Przed 2004 zakon składał się prawie wyłącznie z mnichów koreańskich. Działo się tak dlatego, ze konstytucja Taego wymaga od wszystkich mnichów aby odbyli naukę w collegu buddyjskim i ukończyli rozległą naukę buddyjską zanim będą mogli zostać w pełni wyświeceni. Wymóg ten utrudniał ludziom z zachodu zostanie mnichami Taego Zen, ponieważ realizowany w college i na uniwersytecie program buddyjski był nauczany wyłącznie w języku koreańskim. Ludzie spoza Korei, najpierw musieli nauczyć się języka a dopiero potem mogli przystąpić do pełnej, 4 letniej nauki w Korei. [1]

Buddyści na zachodzie, którzy mieli kontakt z koreańskim Soen (jap. zen, chiński chan 禪) prezentowanym przez Seung Sahn sunima (1927-2004), mogą być zaskoczeni, że praktyka medytacji zwana gong”an (jap. kōan 公案) jest nauczana w Korei zupełnie inaczej niż sposób w jaki ją stosował Seung Sahn sunim prowadząc swoich uczniów na Zachodzie.[2]

HWADOO 話頭

​Szkoła Zen Taego

Kiedy praktykujesz (..), zapominasz o wszystkich myślach dotyczących spania, jedzenia, a nawet umierania. Po prostu tylko trwasz skoncentrowany wyłącznie na hwadu, do którego trzeba się przebudzić. Wszystko inne całkowicie znika – nawet sama myśl o przebudzeniu. Jeśli z wielką determinacją przenikniesz hwadu, zostanie odcięta ścieżka słów i zniknie każde miejsce, w którym umysł mógłby się schronić. Teraz staje się ono bardzo przejrzyste, jasne i wyraźne. W tym momencie dojrzały człowiek nie ma już żadnych wątpliwości co do słów wielkich mistrzów. Po przebudzeniu się nadchodzi czas, gdy trzeba udać się do urzeczywistnionego nauczyciela, aby ustalić, czy jest to prawdziwe przebudzenie, czy też nie. Jest to moment, w którym trzeba przyciąć i wypolerować swoje zrozumienie z dobrym nauczycielem. Natomiast ludziom, którzy nie wiedzą, nie mówi się ani słowa. Należy wobec nich zachowywać się jak osoba przygłucha i przygłupia. Przy spotkaniu z kimś, kto również wie, wystarczy prosty ruch oczu, aby każdy z nich rozpoznał poziom zrozumienia drugiej osoby. W ten sposób tacy ludzie okazują sobie wzajemnie szacunek.[3]

Hae Mahn Sunim

Opatem Szkoły w Polsce jest Hae Mahn Sunim – mnich zen, zakonu Taego. W 1986r. przyjął 5 wskazań od Seung Sahn Soen Sa Nim’a a w 1989r. został Nauczycielem Dharmy Szkoły Zen Kwan Um. Przy nieocenionym udziale przyjaciół w 1987r. założył w Opolu Grupę Zen, w 2006r. Opolski Ośrodek Zen „Dae Won Sa”, w którym do 2012 roku był opatem. Przez cały ten czas prowadził codzienne praktyki zen, organizował odosobnienia z nauczycielami, warsztaty zen, kopiowanie sutr, ceremonie i wiele innych spotkań Sanghi. W 2009r. został Starszym Nauczycielem Dharmy. W roku 2011 wyjechał do Korei Południowej gdzie brał udział w 3 miesięcznym zimowym odosobnieniu w świątyni – Hyang Chon

Bodhidharma

Sa (Zakon Jogye) w Yesan.

(..) W 2016 roku przebywał w świątyni Sŏnam sa i przyjął święcenia pełnego mnicha – bhikkhu w świątyni Bopryun sa w Seulu. Następnie założył w Borach Stobrawskich niedaleko Opola świątynię buddyjską Dae Won Sa oraz ośrodek medytacji zen „Młody Las” W roku 2017/2018 brał udział razem z 5 mistrzami Zen w kolejnym 100 dniowym odosobnieniu w Korei w świątyni Sŏnam sa.  Na przełomie 2020/2021 roku odbył 90 dniowe solowe zimowe odosobnienie medytacyjne 동안거결제 Dongh Ango Kyol Che w świątyni Dae Won Sa w Młodniku. Cały czas w Ośrodku Zen Młody Las prowadzi warsztaty medytacji zen oraz tygodniowe odosobnienia propagując koreańską formę praktyki z konganem – hwadu.[3]

Poniżej:

1. Metoda prawidłowego medytowania w koreańskim Soen prezentują : Nauki Ganhwa Seon we współczesnej Korei
2. Lista organizacji buddyjskich Mahayany
3. Lista organizacji zrzeszonych w Misji Buddyjskiej Trzy Schronienia