Polska Unia Buddyjska

XIV Dalajlama – Polska Unia Buddyjska

Historia buddyzmu na terenie Polski sięga pierwszej połowy dwudziestego wieku.

Osoby interesujące się buddyzmem, jak też i czynnie praktykujące buddyzm łączyły się wówczas w nieformalne grupy. Pierwsze zorganizowane wspólnoty buddyjskie pojawiły się w Polsce w połowie lat siedemdziesiątych ubiegłego stulecia. Ich rozwój doprowadził stopniowo, poczynając od początku lat osiemdziesiątych, do powstania szeregu formalnie zarejestrowanych buddyjskich związków wyznaniowych.
Mimo różnorodności tradycji, a także form organizacyjnych, buddyjskie związki wyznaniowe łączy wspólnota podstawowych założeń doktrynalnych. Na tej bazie możliwa okazała się daleko idąca współpraca, która przejawiała się już od końca lat siedemdziesiątych w formie wymiany informacji, wspólnych obchodów niektórych świąt buddyjskich, wzajemnej pomocy przy organizowaniu wizyt nauczycieli itd.
Z początkiem lat osiemdziesiątych rozpoczęły się regularne spotkania liderów grup buddyjskich, zwane „intersanghą”. Z czasem rozwinęło się to w tzw. „mahasanghę”, mającą ściślej określone zasady funkcjonowania. Z biegiem lat i ta formuła współpracy okazała się niewystarczająca. Naturalnym biegiem rzeczy powstała potrzeba zinstytucjonalizowania wspólnej działalności. W wyniku tego powstała Polska Unia Buddyjska.
Unia jest organizacją międzykościelną wpisaną dn. 09.05.1995 r. przez Departament Wyznań przy Urzędzie Rady Ministrów w dziale „B” rejestru kościołów i innych związków wyznaniowych. Obecnie jest to jedna z pięciu tego rodzaju organizacji międzykościelnych w Polsce. W styczniu 1997 roku Jego Świątobliwość Dalajlama objął patronat nad Unią.
Unia zrzesza obecnie osiem buddyjskich związków wyznaniowych w Polsce. Podstawowym celem działalności Unii jest wspólna reprezentacja interesów wobec Państwa oraz innych kościołów i związków wyznaniowych, a także na forum międzynarodowych organizacji buddyjskich. Ponadto do zadań Unii należy koordynacja współpracy pomiędzy związkami buddyjskimi oraz szeroko rozumiana działalność na rzecz społeczeństwa. Unia otacza także opieką niektóre grupy buddyjskie nie posiadające statusu niezależnie zarejestrowanych związków wyznaniowych.

Realizując zasadę okazywania szacunku wszystkim religiom, przedstawiciele Unii biorą czynny udział w wielu spotkaniach międzywyznaniowych, często połączonych ze wspólnymi modlitwami i medytacjami. [1]

Unia jest członkiem Europejskiej Unii Buddyjskiej.

Związki zrzeszone

1. ZWIĄZEK BUDDYJSKI BENCIEN KARMA KAMTSANG

Mandala z piasku usypywana w Centrum Buddyjskim Bencien Karma Kamtsang w Grabniku

Ten nurt buddyz

WADŻRAJANA

jako niezależny kierunek wyodrębnił się najpóźniej, bo dopiero w pierwszych wiekach naszej ery. Jest on dalszym rozwinięciem nauk Trzeciego Obrotu Kołem Dharmy.
Akceptując nauki therawady i mahajany jako prawdziwe, wadżrajana dodaje swoje specyficzne metody, mające szybko i efektywnie prowadzić do zrealizowania ideału Bodhisattwy już w tym życiu. Proponuje “szybką ścieżkę” w odróżnieniu od “stopniowej ścieżki” mahajany.

Tradycyjne wyobrażenie Marpy Tłumacza (1012-1097), założyciela marpa kagju w Tybecie

Zamiast skupiać się na przyczynach, wadżrajana mierzy od razu w sam cel – z owocu czyni ścieżkę. Oznacza to, że ktoś praktykujący, chociaż nie dotarł jeszcze do kresu duchowej ścieżki, stara się utrzymywać taką postawę umysłową, jakby już osiągnął najwyższy cel. Próbuje myśleć, odczuwać i postrzegać tak, jakby był Buddą. Adepci tej szkoły wiedzą, że jest to najszybszy sposób na przezwyciężenie destruktywnych emocji i obudzenie w sobie pozytywnych cech.
Tak więc ten sam cel, cel ścieżki mahajany, w wadżrajanie realizowany jest za pomocą innych metod:

• podczas medytacji adept wadżrajany wyobraża sobie, że jest Buddą, z najdrobniejszymi szczegółami wizualizuje swoje ciało jako ciało Buddy;
• powtarzając święte słowa mantry utożsamia swą mowę z mową Buddy;
• umysłem stara się unikać uwikłania w destruktywne emocje i utrzymuje postawę miłości oraz współczucia – nieodłącznych cech umysłu Buddy.

Czysty stan ciała, mowy i umysłu wyraża się w formie Buddy Sambhogakaji, który zwykle znajduje się w pałacu mandali. Jako podpory dla praktyki używa się często mandali malowanej albo usypywanej z barwionego piasku. [2]

ZWIĄZEK BUDDYJSKI BENCIEN KARMA KAMTSANG reprezentuje szkołę KAGJU I odłam jej Karma Kagyu

Karma Kagju, powszechnie znana też jako Karma Kamtsang, jest jedną z największych podszkół szkoły Kagju. Najwyższym autorytetem duchowym jest tu Jego Świątobliwość Gjalłang Karmapa.
Cechą charakterystyczną buddyzmu tybetańskiego jest to, że każdy klasztor jest niezależny, ma własną tradycję i własnych duchowych przywódców. Zwykle używa się wobec nich grzecznościowego tytułu Rinpocze.
Nasz Związek działa pod bezpośrednią opieką klasztoru Bencien i jego opatów, należących do najważniejszych lamów szkoły Karma Kamtsang.
Głową klasztoru Bencien, a tym samym i naszego Związku, jest Jego Eminencja Sangje Njenpa Rinpocze. Ponadto Kjabdzie Tenga Rinpocze i Bencien Czime Rinpocze (który nigdy nie opuścił Tybetu) są najważniejszymi lamami tego klasztoru. Obecnie także Sangter Rinpocze jest bezpośrednio związany z klasztorem Bencien i czynnie wspomaga naszą działalność.

O ZWIĄZKU BUDDYJSKIM BENCIEN KARMA KAMTSANG możecie więcej przeczytać w naszym serwisie tutaj/

2. ZWIĄZEK BUDDYSTÓW CZAN

Związek zrzesza buddystów praktykujących czan (jap. zen) według nauk Mistrza Szeng-jena i jego ucznia Johna Crooka, który jest głównym nauczycielem i prowadzącym od wielu lat odosobnienia w Polsce. Linia nauk, którą reprezentuje Mistrz Szeng-jen łączy dwie tradycje chińskiego buddyzmu, Linji (jap. Rinzai) oraz Caodong (jap. Soto). Związek jest organizacją afiliowaną przy Western Chan Fellowship z Wielkiej Brytanii. W 2021 r. Związek liczył 100 członków.[3]

Chan 

to szkoła Buddyzmu Mahajany (  Z Chin Chán rozprzestrzenił się na południe do Wietnamu i stał się wietnamskim Thiền , na północny wschód do Korei , by stać się buddyzmem Seon , i na wschód do Japonii , stając się japońskim zen)

Mistrz Szeng-jen

ZASADA CHAN

polega na wyprowadzeniu ciała i umysłu ze stanu zamętu i dysproporcji poprzez stan jednego umysłu do doświadczenia braku umysłu (lub braku myśli). Jest to wynikiem porzucenia lgnięcia do poczucia „ja” i do iluzji trwałości jaźni i zjawisk.
Szósty chiński patriarcha Chan, Huineng (638-713), powiedział kiedyś:
„Od starożytności aż do chwili obecnej wszystkie nauki ustanawiały brak myśli (lub brak umysłu) jako główną doktrynę, brak formy jako substancję, i nieprzemijające jako podstawa”. Nie-forma ma być oddzielona od formy, nawet jeśli jest powiązana z formą. Nie-myśl oznacza nie myśleć, nawet gdy jest się zaangażowanym w myśl. Nieprzebywanie jest pierwotną naturą ludzkości”.
Te „nie” są powszechniej znane jako idea „nie-ja” lub jako brak substancji jaźni. Podczas praktyki „zwykły umysł” jest Ścieżką, opowiadał Chan Mistrz Mazu. Czy chodzisz, stoisz, siedzisz czy leżysz, wszystko jest praktyką Chan. Nauczał, że ścieżka bodhisattwy nie jest ani ścieżką zwykłych ludzi, ani mędrców. Nie powinieneś celowo praktykować dla zysku ani angażować się w to, co jest dobre, a co złe, chwytając się i odrzucając. To właśnie nazwał „zwykłym umysłem”.

W DUCHU CHAN

Słowo Chan może oznaczać oświecenie, a oświecenie można rozumieć jako uświadomienie sobie pierwszego znaczenia, czyli ostatecznej prawdy. W Chan istnieje również to, co nazywa się drugorzędnym znaczeniem lub konwencjonalną prawdą. Konwencjonalną prawdę można wyrazić słowami i pojęciami, ale pierwotna, czyli ostateczna prawda Chan nie może być wyrażona słowami. W tradycji Chan czasami porównuje się ostateczną prawdę do księżyca, a konwencjonalną prawdę do palca wskazującego na księżyc. Nikt nie pomyli palca z księżycem. Słowa, język, idee i koncepcje są jak palec i mogą wyrażać tylko konwencjonalną prawdę. Te słowa i koncepcje wskazują jedynie na ostateczną prawdę. Ostateczną prawdę można nazwać umysłem, pierwotną naturą lub naturą Buddy. Jest to coś, czego każdy musi doświadczyć osobiście. [ 4]

Więcej możecie o ZWIĄZEKU BUDDYSTÓW CZAN możecie przeczytać na ich oficjalnych stronach oraz na naszym portalu tutaj. 

3. BUDDYJSKA WSPÓLNOTA ZEN KANNON

Buddyjska Wspólnota Zen Kannon zrzesza osoby praktykujące medytację zgodnie z tradycją japońskiego buddyzmu zen Sōtō

Jakusho Kwong

pod duchowym przewodnictwem nauczyciela Jakusho Kwonga. Naszą wspólnotę (sanghę) tworzy blisko 100 osób. Życie naszej sanghi ogniskuje się wokół stałych praktyk w ośrodkach miejskich, paru kilkudniowych odosobnień medytacyjnych w ciągu roku – sesshin, oraz corocznego miesięcznego odosobnienia – ango. Początek naszej sanghi sięga 1988 roku [1] Zen jest bardzo prosty. Rozważając te dwie tradycje myślę, że nie ma więcej oświeconych Tybetańczyków niż oświeconych praktykujących zen. A więc jeśli spotykasz lamę, to naucz się stać na swoim gruncie, utrzymaj swoją tradycję. To bardzo pięknie spotykać ludzi z innych tradycji. Gdy pierwszy raz spotkałem lamę, miałem szatę ze sztucznego tworzywa, on podszedł do mnie i pomiętosił ją palcami. Trochę się wstydziłem. Taki młody i niedoświadczony…
Więc jest sztuka w zen, sztuka patrzenia w źródło umysłu. To jest praktyka. Zamiast myślenia, zamiast przysparzania sobie rozrywki myślami. Ta metoda nazywa się eko hensho. – Jakusho Kwonga

Więcej o Buddyjskiej Wspólnocie Zen Kannon możecie przeczytać na ich oficjalnej stronie oraz na naszym portalu

4. SZKOŁA ZEN KWAN UM

Szkoła Zen Kwan Um  jest koreańską szkołą Sŏn, odłamem zen, nawiązującym do tradycji buddyzmu koreańskiego linii Czogie

Szkoła Zen Kwan Um jest międzynarodową organizacją, skupiającą ponad sto ośrodków i grup założonych przez Mistrza Zen Seung Sahna, pierwszego koreańskiego mistrza zen mieszkającego i nauczającego na Zachodzie. Celem szkoły jest uczynić praktykę buddyzmu zen dostępną dla coraz większej liczby uczniów na całym świecie.
Sercem szkoły Kwan Um jest codzienna praktyka, która się odbywa w ośrodkach i grupach rozmieszczonych w Ameryce Północnej i Południowej, Europie, Australii, Afryce Południowej i Azji. Uczniowie i goście pracują, medytują i jedzą razem, stopniowo osiągając przejrzysty i współczujący umysł, który z chwili na chwilę jest w stanie pomóc wszystkim istotom.

Praktyka Zen Kwan Um

obejmuje szereg tradycyjnych praktyk Zen, takich jak medytacja siedząca i chodząca, intonowanie i praktyka koanów. Podkreśla również znaczenie rozwijania silnych relacji z nauczycielem lub „Mistrem Zen”, który może zapewnić wskazówki i wsparcie na ścieżce do oświecenia.
Jednym z unikalnych aspektów Zen Kwan Um jest nacisk na integrację praktyki Zen z codziennym życiem. Mistrz Zen Seung Sahn często podkreślał, jak ważne jest „czynienie codziennego życia swoją świątynią” i zachęcał swoich uczniów do stosowania zasad zen we wszystkich aspektach życia.
“Kiedy doświadczysz prawdziwej pustki, osiągniesz swoją prawdziwą sytuację, swój prawdziwy stan i swoje prawdziwe opinie” — Mistrz Zen Seung Sahn [

Stać się człowiekiem

Jeśli przyjrzysz się bliżej ludziom w dzisiejszym świecie, zauważysz, że nie są to ludzkie istoty. Nie zachowują się

Zen Kwan Um

jak ludzkie istoty. Jeżeli człowiek zachowuje się właściwie, wtedy on czy ona stają się prawdziwymi ludzkimi istotami. Chwila po chwili, co robisz? W jaki sposób ocalasz wszystkie istoty od cierpienia?

Przychodzimy na ten świat z pustymi rękami. Co robimy w tym świecie? Dlaczego przyszliśmy na ten świat? To ciało jest pustą rzeczą. Czym jest ta jedna rzecz, która nosi to ciało dookoła? Skąd przychodzi? Musisz to zrozumieć, musisz to odnaleźć. Więc jeśli chcesz to znaleźć, musisz zapytać siebie: “Kim jestem?” Zawsze utrzymuj to wielkie pytanie. Myślenie musi zniknąć. Musimy odsunąć całe myślenie, odciąć nasze myślenie. Wtedy nasza prawdziwa natura pojawi się, nasz prawdziwy umysł pojawi się.

W tym świecie, ilu ludzi naprawdę chce praktykować? Wiele ludzie nie praktykuje wcale, walczą dzień i noc, i przez cały dzień trenują swoje pragnienia, swoją złość, swoją ignorancję. Kiedy stracisz to ciało, nie masz niczego co mógłbyś zabrać ze sobą. Kiedy to ciało zniknie, co zabierzesz ze sobą? Co zrobisz? Dokąd pójdziesz? Nie wiesz, prawda? Jeśli to “nie wiem” jest jasne, wtedy twój umysł jest także jasny, wtedy także to miejsce dokąd się udasz jest jasne. Wtedy zrozumiesz swoją pracę, zrozumiesz dlaczego przyszedłeś na ten świat. Zrozumiesz co robisz na tym świecie. Kiedy to zrozumiesz, możesz stać się ludzką istotą.
– Mistrz Zen Seung Sahn

O Szkole Zen Kwan Um możecie przeczytać na ich oficjalnej stronie oraz na naszym portalu

5. ZWIĄZEK BUDDYSTÓW ZEN BODHIDARMA

Wyznanie jest odłamem zen, nawiązującym do tradycji buddyzmu japońskiego. Jest najstarszym z istniejących związków buddystów zen w naszym kraju.

Tworzymy wspólnotę ludzi praktykujących zen w stylu łączącym aspekty tradycyjnych buddyjskich szkół Sōtō i Rinzai pod kierunkiem  Rosi Sunyi Kjolhede

Philip Kapleau

Kontynuujemy tradycję buddyzmu zen w linii nauczania rosiego Kapleau , aby przebudzić się do Prawdziwej Natury wszelkich zjawisk, która jest pełna i całkowita sama w sobie. Jesteśmy tak zorganizowani, aby stwarzać jak najlepsze warunki do pogłębiania Dharmy i praktykowania medytacji zen
W 2021 roku Związek „Bodhidharma” liczył 85 osób ( w tym 8 nauczycieli ). Posiadał 2 miejsca kultu:  Ogólnopolski Ośrodek Zen w Warszawie/Falenicy oraz Oddział Dolnośląski we Wrocławiu

Przyjęcie do Związek Buddystów Zen „Bodhidharma” wymaga spełnienia następujących warunków: pełnoletność lub pisemna zgoda rodziców, udział w warsztacie zen, akceptacja postanowień statutu Związku, wypełnienie kwestionariusza członkowskiego i opłata składek za trzy pierwsze miesiące oraz akceptacja kandydata przez Zarząd. Członkostwo w sensie religijnym – wejście na buddyjską ścieżkę – stanowi Ceremonia Przyjęcia Buddyjskich Wskazań „Jukai”, udzielana przez mistrzynię (nauczycielkę) Zen Rosi Sunyi Kjolhede
Zen to jeden z odłamów buddyzmu, w którym nacisk kładzie się przede wszystkim na medytację. Formalna praktyka (zazen) odbywa się przede wszystkim w siedzącej, wyprostowanej pozycji, w której wykorzystuje się między innymi pracę z oddechem lub z koanem, a także podczas chodzenia (kinhin) i śpiewów. Praktykę można też kontynuować w sposób nieformalny, podczas wykonywania codziennych czynności.

Rodzaje praktyki zen praktykowane w naszej linii nauczania:
– liczenie oddechu
– doświadczanie oddechu
– praca z koanami
– otwarta uważność (shikantaza)

O ZWIĄZKU BUDDYSTÓW ZEN BODHIDARMA możecie przeczytać na ich oficjalnej stronie oraz na naszym portalu

6.  Międzynarodowa Wspólnota Dzogczen Namdagling

została założona przez Czogjala Namkhai Norbu we Włoszech w drugiej połowie lat siedemdziesiątych. Praktyki polegają na kontemplacji własnych myśli i własnej energii.

Międzynarodowa Wspólnota Dzogczen Namdagling

Organizacja Wspólnoty jest rezultatem wizji Czogjala Namkhai Norbu: gary („miejsca zgromadzeń”- większe centra) oraz lingi („miejsca – wyspy” mniejsze centra) z wielkiej Mandali (koła), która jednoczy różne geograficzne obszary świata.
Symbolicznie mandala reprezentuje wszechświat taki jak jest postrzegany przez jednostkę, a w tym konkretnym przypadku, miejsca w których są praktykowane nauki. Zgodnie z wizją mandali nie ma hierarchicznego związku pomiędzy licznymi garami i lingami, a jedynie związki współpracy oraz kooperacji.

Czogjal Namkhai Norbu

Dzogczen nie jest jednak żadną szkołą czy sektą. Jest stanem wiedzy, który przekazywali mistrzowie poza ograniczeniami właściwymi danej tradycji. W linii nauk dzogczen byli mistrzowie wywodzący się ze wszystkich warstw społecznych: rolnicy, nomadzi, mnisi i arystokraci, oraz wiele ważnych postaci związanych z różnymi duchowymi tradycjami. Mistrz dzogczen stara się przekazać stan wiedzy. Jego celem jest obudzenie u ucznia świadomości pierwotnego stanu.

Mistrz nie mówi „Podążaj za moimi zasadami i stosuj się do moich reguł.”

Powie natomiast „Otwórz swoje wewnętrzne oko i obserwuj siebie”.

Nauki muszą stać się żywą wiedzą we wszystkich codziennych aktywnościach. To właśnie jest sednem praktyki.

Praktyki to: Santi Maha Sangha; Jantra joga; Taniec Wadżry; Khaita – radosne tańce
O Namdagling Międzynarodowa Wspólnocie Dzogczen możecie przeczytać na ich oficjalnych stronach oraz na naszym portalu

7. Kanzeon Związek Buddyjski

Kanzeon

jest praktyką drogi Buddy i urzeczywistnienie jej w codziennym życiu, zgodnie z nauczaniem zen Genpo Senseia, poprzez praktykę medytacji, nauczanie grupowe i indywidualne, grupowe odosobnienia i inne obrzędy religijne.

Kanzeon – japońska nazwa Avalokiteśwary, jednego z najważniejszych bodhisattwów Mahajany.

„Kanzeon” jest częścią międzynarodowej sangi White Plum Asanga (Zen Białej Śliwy) w linii nauczania zen Maezumi Roshi’ego oraz Zen Peacemakers w linii nauczania Peacemaker Roshi Bernie Tetsugen’a Glassman’a. Zen szkoły Sōtō i Rinzai

Maezumi Roshi

W Polsce, SanghaKanzeon kierowana była przez Roshi Małgorzatę Jiho Braunek. Aktualnie Sanghą kieruje Roshi Getsugen. W tej chwili Związek ma dwa ośrodki w Warszawie i Bydgoszczy. W Polsce sanghę prowadzi: Hoshi Hanna Janicka. Zgodnie z danymi GUS Związek Buddyjski  „Kanzeon” liczy 127 członków w tym 7 nauczycieli i posiada 5 świątyń.

Ufaj sobie, nie temu, kim myślisz, że powinieneś być, ale Temu, kim jesteś. — Taizan Maezumi Roshi

Zasady wiary wywodzą się z „4 Szlachetnych Prawd” sformułowanych przez Buddę Siakjamuniego: 1 – życie jest cierpieniem, 2 – przyczyną cierpienia są przywiązania i upodobania, 3 – uwolnienie się od nich przynosi koniec cierpienia, 4 – prowadzi do tego „ośmioraka ścieżka”.

Peacemaker Roshi Bernie Tetsugen’a Glassman

Do zobowiązań wyznawców należy codzienna medytacja (raz lub dwa razy po 30 minut). Zalecane jest także (ale nie obowiązkowe) odosobnienie medytacyjne trwające od kilku do kilkunastu dni, które odbywa się kilka razy w roku.

Przyjmowanie nowych członków odbywa się poprzez: wstępny okres praktyki, rozmowy z nauczycielem, zostanie uczniem (osobistym) oraz przyjęcie „3 schronień”. Podstawową ale niezobowiązującą formą inicjacji jest warsztat – wprowadzenie do medytacji, Dla bardziej zaangażowanych jest „Jukai” (inicjacja buddyjska), oznaczająca formalne przyjęcie do wspólnoty praktykujących.
Związek prowadzi działalność edukacyjną, okazjonalną charytatywną oraz informacyjną w internecie, wydaje e-kwartalnik „Zen Dobry”. Od 20 lat związek organizuje Auschwitz Birkenau Bearing Witness Reteats (Medytacje Oświęcimskie).

O Kanzeon Związek Buddyjski możecie przeczytać na ich oficjalnych stronach oraz na naszym portalu

8. Związek Buddyjski „Khordong”

Związek Buddyjski „Khordong”

Związek Buddyjski „Khordong” w Polsce wywodzi się z tradycji buddyzmu tybetańskiego – ningma. Celem związku jest studiowanie nauk Buddy, praktykowanie medytacji dla zrozumienia prawdziwej natury umysłu i rozwoju wewnętrznego oraz harmonijna współpraca ze światem zewnętrznym. Związek propaguje zdrowy styl życia, współdziała z organizacjami działającymi na rzecz ochrony zwierząt i środowiska naturalnego.

Związek Buddyjski „Khordong”

Związek Buddyjski „Khordong” posiada ośrodek Drophan Ling w Darnkowie (w pobliżu Kudowy Zdroju). Jest to miejsce, w którym praktykuje się zgodnie z naukami Padmasambhawy i tradycją Khordong. Organizowane są tu regularne kursy z nauczycielami buddyzmu tybetańskiego, możliwa jest praktyka grupowa i indywidualna. Tłumaczy się, wydaje i przechowuje buddyjskie teksty oraz kultywuje tradycję tybetańską.

Ośrodek otwarty jest dla odwiedzających codziennie od 13.00 do 16.00. Zwiedzanie poza godzinami otwarcia zakłóca praktyki odbywające się na terenie Dropan Ling. Prosimy o poszanowanie dla praktykujących i stosowanie się do tych godzin. https://www.khordong.pl/

​Khordong i Dziangter, tradycje praktykowane w  Dropan Ling, ośrodku założonym przez Czime Rigdzina Rinpocze, należą do szkoły Ningmapa buddyzmu tybetańskiego.
Zwolennicy Ningmapy wierzą, że oświecenie można osiągnąć w ciągu jednego życia, a wyzwolenie można osiągnąć poprzez praktykę dzogczen, która jest najwyższym poziomem praktyki medytacyjnej w buddyzmie tybetańskim. Nyingmapa ma bogatą historię i dziedzictwo i jest znana ze swojego skupienia się na praktykach wadżrajany, takich jak joga bóstwa i recytacja mantr, a także z zachowania tybetańskich tradycji kulturowych [3].
O Związek Buddyjskim „Khordong” możecie przeczytać na ich oficjalnych stronach oraz na naszym portalu

Poniżej:

1. Polska Unia Buddyjska w zestawieniu z innymi związkami wyznaniowymi

2. Lista Związków wyznaniowych tworzących Polską Unię Buddyjską z liczbą członków ( wg danych Gus zawartych w publikacji  “Wyznania religijne w Polsce w latach 2019-2021”)